Irena Łuczyńska-Szymanowska

Irena Łuczyńska-Szymanowska – malarka, jedna z najpopularniejszych portrecistek warszawskich dwudziestolecia międzywojennego. W latach 1906-1910 była uczennicą Stanisława Lentza i Konrada Krzyżanowskiego w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. W 1910 wyjechała do Paryża, gdzie studiowała jeszcze w Académie Colarossi, a zapewne także w Académie Julian. W 1912 miała swoją pierwszą wystawę indywidualną w paryskiej Galerie d’Art Moderne. W 1913 wróciła do Warszawy i tu poślubiła malarza Mariana Szymanowskiego. Należała do stowarzyszenia „Młoda Sztuka”, dużo malowała i wystawiała. Regularnie uczestniczyła w wystawach w TZSP w Warszawie (pokazy indywidualne 1922,1926, 1...