Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
Sygnowany p.d.: Anna Bilińska | Pourville 1885 Żaglówki w Pourville malowała Bilińska podczas pobyty w Normandii, gdzie w roku 1885 przez pewien czas przebywała. Obraz wydaje się być bliski malarstwu francuskich impresjonistów. Bliskie impresjonizmowi jest bowiem dążenie do uchwycenia ulotnego wrażenia wywołanego zmieniającym się światłem, zachmurzeniem, mgłą. Ze wspomnień męża artystki wiadomo zresztą, że odczuwanie przez nią pejzażu oparte było właśnie na takim przelotnym wrażeniu, a gdy „uderzył ją nagle podczas przechadzki nastrój jakiś - chwytała pędzel i momentalnie, zanim widok zdołał się zmienić przenosiła go na płótno, w pośpiechu znacząc często tylko główny, środkowy lub boczny pas jego, resztę utrwalając w pamięci dla późniejszego dopełnienia. Trwało to często 10 - 15 minut i już wszystko w naturze było inne.” (A.Bohdanowicz, Anna Bilińska podług jej dziennika, listów i recenzyj prasy, Warszawa 1928, s. 137)Anna Bilińska - Bohdanowiczowa:
Anna Bilińska była artystką wybitną, cieszącą się międzynarodową sławą i uznaniem. Dzieciństwo spędziła w Kijowie i na Kijowszczyźnie oraz w Wiatce (obecnie Kirow), gdzie pierwszych lekcji rysunku udzielał jej Michał Elwiro Andriolli. Około 1875 przeniosła się do Warszawy i wkrótce została uczennicą Wojciecha Gersona, który dostrzegł w niej wielki talent. W 1882 podróżowała za granicę zatrzymując się w Monachium, Saltzburgu i Wiedniu, odwiedziła Wenecją i północne Włochy. W tym samym roku wyjechała do Paryża i rozpoczęła studia w Académie Julian pod kierunkiem samego Rodolphe’a Juliana, Tony’ego Robert-Fleury i Oliviera Mersona. Jej szkolne prace wysoko oceniane przez profesorów, były odznaczane medalami na urządzanych w Académie Julian konkursach. Latem 1883 wyjechała na Ukrainę. Po drodze zatrzymała się w Monachium, Wiedniu oraz we Lwowie. Wróciwszy do Paryża utrzymywała się z lekcji rysunków i z rzadka sprzedając swoje prace. Życzliwy Rodolphe Julian zwolnił ją wówczas z opłat za studia, a po roku powierzył jej kierownictwo jednej z pracowni. W latach 1884-1885 spotkało ją pasmo nieszczęść osobistych - śmierć ojca, przyjaciółki i ukochanego. Przez jakiś czas przebywała w Normandii, latem 1886 była w Warszawie, by w końcu wrócić do Paryża. Następne lata przyniosły jej prawdziwy sukces międzynarodowy - uznanie, znakomite recenzje i srebrny medal przyniósł jej Autoportret wystawiony na Salonie w 1887 - patrz fotografia. W roku 1890 otrzymała złoty medal na wystawie w The Royal Academy w Londynie, a w 1891 również złotym medalem odznaczono ją na międzynarodowej wystawie w Berlinie. Jej prace - malowane olejno, akwarelą i pastelami portrety, studia kwiatów, sceny rodzajowe, pejzaże
z Normandii i Bretanii - prezentowane wielokrotnie w Paryżu, a także i w Krakowie, zyskiwały wszędzie najwyższe pochwały, budząc podziw dla talentu artystki. Była realistką; malowała szeroko i śmiało, starannie komponując swoje obrazy, wyróżniające się ponadto doskonałym rysunkiem i szlachetną harmonią tonów barwnych. W czerwcu 1892 roku poślubiła doktora med. Antoniego Bohdanowicza; wraz z mężem planowała wrócić do Warszawy, gdzie chciała założyć własną szkołę malarską dla kobiet. Ale wytężona praca uaktywniła zadawnioną chorobę serca, która mimo troskliwej opieki męża i starań lekarzy, okazała się nieuleczalna.
Obraz artystki są na rynku sztuki prawdziwą rzadkością.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 1998-10-18 | 11 000 zł | 20 000 zł | N/A PLN USD |
