Max Gaisser – syn i uczeń malarza Jakoba Emanuela Gaissera, twórcy rodzajowych scen „rokokowych”. Zainteresowania tematyką rodzajową przejął od ojca, ale inspiracji szukał w dawnym malarstwie holenderskim, które – już po studiach w Akademii w Monachium (u Ludwiga von Löfftza) – poznawał podczas studyjnej podróży do Belgii i Holandii. Znany jest głównie jako malarz starannie komponowanych scen kostiumowych, rozgrywających się we wnętrzach stylizowanych na holenderskie. Czasem były to kompozycje z pojedynczą postacią zajętą np. czytaniem listu, częściej obrazy przedstawiające kilku mężczyzn – kupców, myśliwych, marynarzy czy duchownych – zebranych wokół stołu i pochłoniętych rozmową. Prace te wyróżniają się bardzo dobrym rysunkiem, dbałością o szczegół, żywy kolorytem i delikatnym, rozproszonym światłem modelującym kształty postaci i przedmiotów. Od roku 1883 Gaisser uczestniczył w licznych wystawach, m.in. w Monachium, Dreźnie i Bremie. Swoje obrazy pokazywał też na Salonach paryskich, gdzie w 1910 otrzymał medal III klasy. Prace artysty znajdują się, m.in. w zbiorach muzeów w Monachium, Bremie i Bukareszcie.