Malarz, grafik, projektant tkanin. Studia malarskie, rozpoczęte w warszawskiej Szkole Rysunkowej u J.Kauzika i M.Kotarbińskiego, kontynuował w krakowskiej ASP pod kierunkiem J.Mehoffera i J.Pankiewicza. W czasie I wojny światowej służył w Legionach, co znalazło odbicie w jego obrazach (Pochód legionistów, Na wedecie). Od 1911 r. wystawiał w TZSP w Warszawie. W latach 1920-1922 wystawiał z grupą Formistów, później m.in. ze Stowarzyszeniem „Rytm” i poznańską grupą „Plastyka”. Kilkakrotnie uczestniczył w wystawach sztuki polskiej za granicą. Od 1922 r. był profesorem w Szkole Sztuk Pięknych w Poznaniu. Malował portrety, obrazy o tematyce rodzajowej i religijnej. W często powtarzanych wizerunkach Madonny z Dzieciątkiem Nawiązywał do, przetworzonego i swoiście stylizowanego, ludowego malarstwa na szkle.