IInformacje o dziele:

Prezentowany portret przedstawia Napoleona II, czyli Francoisa Charlesa Josepha Bonaparte zwanego Orlątkiem (1811-1832), syna Napoleona I i Marii Ludwiki, tytularnego króla Rzymu, nie do-puszczonego do tronu Francji pomimo abdykacji cesarza na jego rzecz. Od 1814 przebywał on na dworze cesarza Austrii Franciszka I, głównie w zamku Schönbrunn pod Wiedniem. W 1818 otrzymał tytuł księcia Reichstadtu. Bonapartyści podejmowali bezskuteczne próby osadzenia go na którymś z tronów Europejskich, m.in. na tronie polskim (1831). Bohater dramatu E. Rostanda Orlątko.

Ten portret „małego króla”, chłopca z którym bonapartyści wiązali ogromne nadzieje, powtarza zapewne jakiś, nie znany nam, pierwowzór z lat 1814-1815. Najbliższą analogią wydają się być tutaj, powstałe właśnie w tym czasie, miniatury i akwarele Jeana Baptista Isabeya, kompozycje powtarzane kilkakrotnie przez samego malarza, a później - z pewnymi zmianami - także przez innych artystów. Nieznany autor naszego obrazu przedstawił portretowanego z gwiazdą i baretką orderu Legii Honorowej, baretką szwedzkiego Orderu Serafinów oraz z trzema wstęgami orderowymi. Są to wstęgi węgierskiego orderu św. Stefana, orderu Żelaznej Korony Królestwa Włoch i - ustanowionego w roku 1818 - angielskiego orderu św. Michała i Jerzego. Ta ostatnia może być podstawą do datowania obrazu najwcześniej na rok 1818.