Otto Karl Kirberg, niemiecki malarz rodzajowy osiadły w Düsseldorfie. Naukę rozpoczął w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych w roku 1868, pod kierunkiem A. Müllera i C. Müllera. Studia przerwał w czasie wojny francusko-pruskiej (1870/1871), ale później kontynuował je u W. Sohna i E. von Gebhardta. Z Düsseldorfu, gdzie osiadł na stałe, wielokrotnie i na dłuższe pobyty wyjeżdżał do Holandii, malując tam sceny rodzajowe o poważnym, tragicznym bądź też pogodnym charakterze. W latach 1890-1900 czasowo mieszkał w Monachium, skąd jednak wrócił do Düsseldorfu. Był członkiem tamtejszego Stowarzyszenia Artystów (Kunstgenoschenschaft). W latach 1876-1890 uczestniczył w wystawach Akademii w Berlinie, w 1893-1916 brał udział w Wielkich Berlińskich Wystawach Sztuki. Wielokrotnie wystawiał także w monachijskim Glaspalast (1883-1914) i w Düsseldorfie. Jego obrazy, oparte na wnikliwej obserwacji sceny z życia żeglarzy, marynarzy, rybaków, cieszyły się dużym powodzeniem. Już pierwszy większy obraz artysty pt. Ofiara morza, wystawiony w roku 1879 na wystawie berlińskiej Akademii, został odznaczony złotym medalem i zakupiony do zbiorów Galerii Narodowej. Malował też sceny we wnętrzach, nawiązujące do dawnego, siedemnastowiecznego malarstwa holenderskich mistrzów. Duża, pośmiertna wystawa prac artysty odbyła się w roku 1926 w Kunsthalle w Düsseldorfie.