Wiktor Gajda studiował w latach 1956-1962 na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie pod kierunkiem prof. Artura Nachta-Samborskiego. Wyspecjalizował się jednak w rzeźbie, która stała się główną dziedziną jego twórczości, obok malarstwa i rysunku. Wystawia od 1967. Miał wystawy indywidualne w Warszawie (1967, 1973, 1977, 1993) oraz w Fellbach k. Stuttgartu (1985 ), Londynie (1995) i in. Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju oraz na terenie Europy i USA. Choć nie stowarzyszył się z żadnym ugrupowaniem, jest łączony z pokoleniem „nowej figuracji” lat 70. Zajmuje się rzeźbą figuralną. Tworzy w szlachetnych materiałach, głównie brązie i marmurze, ostatnio również w ceramice. Chętnie podejmuje wątki mitologiczne („Ikar”, „Ikar stołowy”, „Dyskobol”) oraz sakralne („Pamiątka pierwszej komunii”, „Mein Gott”, „Grzechy”, grupa złożona z 54 figur pt. „Kiedy ranne wstają zorze”). Od 1988 posiada dom w sąsiedztwie kamieniołomu marmuru w Stroniu Śląskim. W stronach tych wiele rysuje, notując motywy pejzażowe. Prace te były wystawiane w Stroniu Śląskim w 1998.