Jerzy Grzegorzewski studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi, a od 1962 na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. W 1963 był asystentem Kazimierza Dejmka w Teatrze Narodowym. Następnie związał się z Teatrem im. Stefana Jaracza w Łodzi. Od 1976 reżyserował w Starym Teatrze w Krakowie, a w 1978, nie zrywając współpracy z teatrem łódzkim i krakowskim, został dyrektorem artystycznym Teatru Polskiego we Wrocławiu. Współpracował też z Teatrem Ateneum w Warszawie. W 1982 objął stanowisko dyrektora artystycznego Teatru Studio w Warszawie, zastępując na nim Józefa Szajnę. Stworzył w tym teatrze takie przedstawienia, jak „Parawany”, „Pułapka”, „Powolne ciemnienie malowideł”, „Sonata widm”, „La Bohème”, „Francis Bacon czyli Diego Velázquez na fotelu dentystycznym”. W 1997 został dyrektorem Teatru Narodowego w Warszawie, z którego niedawno ustąpił. Należy do najwybitniejszych twórców teatru autorskiego. Wykorzystując swe wykształcenie plastyczne, często tworzył kostiumy i scenografie do swoich przedstawień. Jest laureatem wielu nagród teatralnych.