Stanisław Konarz-Konarzewski dzieciństwo i wczesną młodość spędził w Krzemieńcu na Podolu. Studiował malarstwo w Krakowie, Monachium i Paryżu. W 1935 przez kilka miesięcy był więźniem Berezy Kartuskiej za przemówienie wygłoszone nad grobem robotnika zabitego we Lwowie. Tuż po II wojnie został aresztowany i zesłany na 10 lat do Związku Radzieckiego za działalność w Armii Krajowej. W 1956 został członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. W jego twórczości dominuje tematyka historyczna, patriotyczna i religijna. Jest autorem wielu polichromii i obrazów zdobiących kościoły. Tworzy też w technice tempery na podłożu papierowym. Wystawy, w jakich uczestniczył i nagrody, jakie zdobył, także przeważnie związane są z jego działalnością kościelną.