Józef Krzysztof Oraczewski (ur. Warszawa 1951) -  malarz, autor instalacji. Studiował w warszawskiej ASP, gdzie w 1975 uzyskał dyplom z wyróżnieniem na Wydziale Architektury Wnętrz pod kierunkiem prof. Kazimierza Nity i w 1977 dyplom ze Studium Scenografii Teatralnej i Filmowej u prof. Józefa Szajny. Zajmuje się malarstwem sztalugowym i monumentalnym, rysunkiem, grafiką, reliefem, rzeźbą. Buduje rozległe aranżacje przestrzenne złożone z obrazów, rzeźb, collages, wydruków, przetworzonych fotografii i przedmiotów gotowych, m.in.: “Koń Trojański”, „Biało-czerwona”, „Drzewo Życia“, „Pamięci Ojca“, “Dotknięcie Anioła”, “Ptak”. Obok instalacji tworzy rozbudowane cykle obrazów, m.in. “Zderzenia”, “Drzewoludzie”, “Droga”, “Dekalog”, “Nieustająca dostawa pozytywnej energii”, “Powstanie Warszawskie”, “Biczowani”. Prace Oraczewskiego odznaczają się bogatą kolorystyką i fakturą, energicznym gestem malarskim, dramatycznym wyrazem, w czym zbliżone są do neoeksprejonistycznych tendencji w sztuce lat 80. Artysta chętnie nawiązuje do form i wątków treściowych sztuki antycznej. Symboliczna, często komemoratywna wymowa jego prac odnosi się jednak do kondycji współczesnego człowieka. Swoją twórczość prezentuje publiczności od 1972. Miał kilkadziesiąt wystaw indywidualnych - w Polsce (m.in. w Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku, Galerii SARP w Warszawie, Galerii Powszechnego Banku Kredytowego – patronat Muzeum Narodowego, Galerii ZPAP w Warszawie, Muzeum Narodowym w Kielcach), a także za granicą, głównie w Niemczech (Centrum Kultury w Trier, Centrum Kultury w Kolonii, Instytut Kultury Polskiej w Lipsku, Parlament w Magdeburgu, Muzeum Errenhof w Düsseldorfie, Muzeum Sztuki Współczesnej w Bochum), również w Rosji, Izraelu i USA. Jest laureatem wielu nagród, przede wszystkim Krzyża Oficerskiego Odrodzenia Polski (1999). Dzieła artysty znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych i państwowych.