Herman Drück – niemiecki malarz i rysownik; w latach 1875-1886 (z przerwami) studiował w Szkole Artystycznej (Kunstschule) w Stuttgarcie, m.in. u Karla Ludwiga, Alberta Kappisa i Jakoba Grünenwalda. W latach 1886-1888, dzięki otrzymanemu stypendium, przebywał we Włoszech – w Rzymie, Neapolu, w Sorrento i Taorminie na Sycylii. W 1888 był w Paryżu, gdzie podziwiał obrazy malarzy ze szkoły w Barbizon, które wywarły wpływ na jego późniejszą twórczość. Od 1888 mieszkał i pracował w Stuttgarcie, a od 1903 w Neckartailfingen. W latach 1912-1917 był nauczycielem rysunków w Ewangelickim Instytucie dla Panien (Evangelische Töchter Institut) w Stuttgarcie. Był pejzażystą, malującym przede wszystkim w plenerze. W jego obrazach, należących do nurtu tzw. „pejzażu intymnego”, dostrzega się wpływy barbizończyków, impresjonistów oraz artystów wiązanych z monachijską secesją. W swoim czasie artysta uważany był za jednego z ważniejszych malarzy Wirtembergii. Wystawiał przede wszystkim w Stuttgarcie, a jego prace znajdują się w kolekcji tamtejszego muzeum. Żoną artysty była malarka Elisa Drück von Stockmayer.