Julius Ehrentraut – niemiecki malarz, rysownik, ilustrator i kostiumolog; był synem artysty-litografa i początkowo sam zajmował się litografią. Od 1859 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie, a także w prywatnej szkole Juliusa Schradera. Od 1870 należał do berlińskiego Stowarzyszenia Artystów. Od 1878 nauczał w berlińskiej Akademii, w 1888 został mianowany profesorem i pełnił funkcję v-dyrektora uczelni. Do licznego grona jego uczniów należeli, m.in. Karl Hennemann, Leo von König, Karl Ziegler. Przyjaźnił się z Konradem Dielitzem, Antonem von Wernerem, Wilhelmem Gentzem. Jeździł do Paryża, gdzie zetknął się z J.L.E. Meissonier’em, który wywarł na niego duży wpływ. Podróżował do Belgii i Holandii. Malował, przeważnie małoformatowe, sceny rodzajowe w życia wiejskie-go, epizody z wojny trzydziestoletniej i – osadzone w scenerii XVI i XVII wieku, rozgrywające się we wnętrzach – kostiumowe sceny rodzajowe z muzykantami, graczami, palaczami czy mężczyznami pijącymi wino. W okresie późniejszym tworzył także sceny kostiumowe o pikantnym podtekście erotycznym. Był wybitnym znawcą dawnego kostiumu. W jego obrazach obok wpływów Meissonier’a dostrzegalne są też inspiracje malarstwem Adolpha Mentzla. Zajmował się także ściennym malarstwem dekoracyjnym. Wielokrotnie uczestniczył w wystawach Akademii i w Wielkich Wystawach Sztuki w Berlinie, a w 1878 wziął udział w Wystawie Światowej w Paryżu. Uczestniczył też w wystawach w Monachium, Hanowerze, Dreźnie czy Düsseldorfie. Obrazy artysty znajdują się w zbiorach wielu muzeów niemieckich, m.in. w Berlinie i Essen. Cieszą się także dużym powodzeniem na rynku sztuki.