Witold Rzegociński – malarz, grafik, medalier, projektant witraży; w latach 1899 -1903 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem J. Unierzyskiego, J. Mehoffera i T. Axentowicza; dodatkowo uczęszczał też na zajęcia prowadzone przez L. Wyczółkowskiego, J. Stanisławskiego i K. Laszczkę. W czasie studiów był odznaczony medalem brązowym, nagrodą pieniężną i medalem srebrnym za rysunki. Jeszcze jako student w 1901 wyjechał po raz pierwszy do Paryża i kształcił się w tamtejszej École des Beaux Arts. W latach późniejszych podróżował także do Włoch, Grecji, Anglii i Niemiec. Stale mieszkał w Krakowie. W latach 1909-14 jako projektant i doradca artystyczny współpracował z krakowskim Zakładem Witraży i Mozaiki Artystycznej Gabriela Żeleńskiego. Związany był też z tamtejszym Zakładem Litografii Artystycznej Aureliusza Pruszyńskiego. Należał do Stowarzyszenie Polskich Artystów Grafików (od 1902). Wiele wystawiał; przede wszystkim w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych (wystawy indywidualne 1909, 1919) i w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych (wystawa indywidualna 1912). W 1908 brał udział w wystawie grupy „Zero”, w 1911 w wystawie Niezależnych w Krakowie. Uczestniczył także w wystawach organizowanych przez Instytut Propagandy Sztuki i Związek Grafików Polskich. W 1921 był współzałożycielem krakowskiego Towarzystwa Artystów Malarzy i Rzeźbiarzy „Sztuka Rodzima”. Od 1913 do 1953 zajmował się pracą pedagogiczną - wykładając na Wyższych Kursach dla Kobiet im. A. Baranieckiego, i w innych krakowskich szkołach, m.in. w Państwowej Szkole Przemysłowej, Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego, a po II wojnie światowej także w Liceum Sztuk Plastycznych i w Akademii Sztuk Pięknych, gdzie prowadził wykłady z perspektywy i anatomii plastycznej. Malował portrety i sceny rodzajowe osadzone w realiach podkrakowskiej wsi. Był także pejzażystą; ze szczególnym upodobaniem odtwarzał pejzaże tatrzańskie. Zajmował się także grafiką warsztatową, rzeźbą, medalierstwem i witrażownictwem (np. witraż Perkun, bóg piorunów w Collegium Witkowskiego UJ, Kraków).

Jego prace znajdują się, m.in. w zbiorach MNW (Osędzielizna), Muzeum Mazowieckiego w Płocku (projekty witraży Wiosna, Sarkofag), Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Kielcach, Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem, Muzeum Historycznego m. Krakowa, Muzeach w Lesznie, Muzeów Okręgowych w Bydgoszczy, Toruniu, Siedlcach.