Leopold Gottlieb (Drohobycz 1883 - Paryż 1934) - młodszy brat malarza Maurycego - w latach 1896-1902 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem J. Malczewskiego i T. Axentowicza i następnie w prywatnej szkole A. Ažbego w Monachium. W 1904 na stałe zamieszkał w Paryżu, gdzie związał się z artystycznym środowiskiem Montparnasse'u, blisko przyjaźniąc się z M. Kislingiem i E. Zakiem. W 1910 podróżował do Jerozolimy, gdzie wykładał w Szkole Sztuki i Rzemiosła „Bezalel”. W 1913-1914 był w Hiszpanii. W czasie I wojny światowej służył w I Brygadzie Legionów. Rysował wówczas całe cykle portretów żołnierzy i oficerów, które przyniosły mu znaczną popularność. Po wojnie miał pracownię w Wiedniu, przez dłuższy czas przebywał też w Niemczech. Należał do wiedeńskiego Hagebundu, w 1905 był współzałożycielem „Grupy Pięciu”, w latach 1917-1919 uczestniczył w wystawach „Formistów”, od 1929 był członkiem Stowarzyszenia „Rytm”. Wystawiał w kraju i za granicą, m.in. w Paryżu, Barcelonie, Wiedniu, Berlinie, Zurychu, Bazylei, Genewie, Pittsburghu. We wcześniejszym okresie malował przede wszystkim ekspresyjne portrety, później obrazy o treściach religijnych, a w latach dwudziestych także pejzaże i wielopostaciowe sceny ujęte w rytmiczne układy kompozycyjne. Zajmował się również grafiką. Prace artysty znajdują się w licznych muzeach i kolekcjach prywatnych.