Agra Art | Aukcje

- 20 listopada 2005

Obiekt w archiwum

[ status: zarchiwizowany ]
Tytuł:
KOMPOZYCJA FAKTUROWA NR 243, 1959
Nr:
7739
Technika:
relief, technika mieszana, płyta pilśniowa
Wymiary:
112 cm x 57.5 cm
Cena wywoławcza:
18 000 zł
Cena uzyskana:
28 000 zł

IInformacje o dziele:

sygnowany p.g.: B. KIERZKOWSKI
na odwrocie napis autorski: BRONISŁAW KIERZKOWSKI | KOM. FAKTUROWA NR. 243 – 59.

Kompozycja fakturowa nr 243 jest typową dla twórczości Kierzkowskiego pracą z pogranicza malarstwa i płaskorzeźby, gdzie funkcję rysunku przejmuje linia drutów i metalowych siatek, gipsowo-klejowa materia nadaje kształt formie i fakturze, zaś kolor jest elementem subtelnie podkreślającym ogólne założenia plastyczne.

Bronisław Kierzkowski:

Bronisław Kierzkowski (Łódź 28 VIII 1924 – Warszawa 21 V 1993) studiował w latach 1946-1947 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi pod kierunkiem Władysława Strzemińskiego. Kontynuował studia w uczelni tego samego typu w Gdańsku pod kierunkiem Juliusza Studnickiego (1948-1950), a następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem Eugeniusza Eibischa (1951-1955). Dyplom tej uczelni uzyskał w 1956. Uczył w niej w latach 1962-1963, a następnie na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz na UMCS w Lublinie (1963-1978). Od 1978 zatrudniony ponownie na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie, prowadził tam pracownię rysunku. W 1987 otrzymał tytuł profesora, w 1988 przeszedł na emeryturę. W pierwszym okresie twórczości malował syntetyczne pejzaże, tworzył też kolaże, w których najwcześniej przekroczył granicę abstrakcji. Po eksperymentach z malarstwem informel i malarstwem materii, od ok. 1957 tworzył najbardziej dlań charakterystyczne reliefy w gipsie. Stosował metodę zatapiania w stygnącej masie gipsowej elementów metalowych – przedmiotów gotowych, części mechanizmów, odpadów, jak strużyny czy ścinki blach, siatki, druty itp. Formował w ten sposób assemblages o zaskakująco – jak na „śmietnikowe” pochodzenie elementów składowych – szlachetnym wyrazie. W latach 60. artysta rozszerzył swe zainteresowania na formy monumentalne i przestrzenne, niekiedy ruchome, prezentując prace tego typu podczas I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu (1965), I Sympozjum Artystów i Naukowców w Puławach (1966), III Sympozjum Złotego Grona w Zielonej Górze (1967). Na ostatniej z tych imprez zaprezentował environment. W późniejszych latach wrócił do rozwiązań fakturowych na płaszczyźnie, które rozwijał w cyklu „Fakturowce”. W latach 60. był związany z Galerią Krzywe Koło w Warszawie, w której wielokrotnie wystawiał. Brał też udział w ważnych wystawach zbiorowych, jak III Wystawa Sztuki Nowoczesnej, Warszawa 1959; I Biennale Młodych, Paryż 1959; "The Art of Assamblage" i "Painting and Sculpture", Museum of Modern Art, Nowy Jork 1961. w 1988 przeszedł na emeryturę. W pierwszym okresie twórczości malował syntetyczne pejzaże, tworzył też kolaże, w których najwcześniej przekroczył granicę abstrakcji. Po eksperymentach z malarstwem informel i malarstwem materii, od ok. 1957 tworzył najbardziej dlań charakterystyczne reliefy w gipsie.
Data aukcji Nr kat Wywoławcza Uzyskana Zmień:
2005-11-20 53 18 000 zł 28 000 zł N/A PLN USD