Hanna Gosławska-Lipińska od 1938 studiowała w warszawskiej ASP pod kierunkiem prof. Tadeusza Pruszkowskiego. Już jako studentka współpracowała (m. in. z przyszłym mężem Erykiem Lipińskim i poetą-satyrykiem Andrzejem Nowickim, który wymyślił jej pseudonim Ha-Ga) z wychodzącym od grudnia 1935 pismem „Szpilki” (zadebiutowała w nim w 1936). Po wojnie podjęła tę współpracę na nowo, początkowo w Łodzi, a od 1947 w Warszawie. Po II wojnie światowej zamieszczała rysunki również w „Expressie Wieczornym”, „Stolicy”, „Świecie”, „Świerszczyku” oraz w „L’Humanité” i „Eulenspiegel”. Wykształciła własny charakterystyczny styl postaci-kukiełek o wielkich oczach, toczących absurdalne dialogi. Za swą pracę otrzymywała wyróżnienia, np. na jubileuszowej wystawie „15 lat satyry” z cyklu „Polskie dzieło plastyczne w XV-lecie PRL”, Zachęta, Warszawa 1961, III nagrodę na II Międzynarodowym Salonie Karykatury, Montreal 1965, a w 1971 otrzymała „Złotą Szpilkę z Wawrzynem” za całokształt twórczości. Obok rysunku satyrycznego zajmowała się ilustracją książek (głównie dla dzieci) oraz projektowaniem plakatów, pocztówek, opakowań itp.