Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
"Motyw królika lub zajączka pojawia się w twórczości Makowskiego niejednokrotnie, np. w obrazach z lat 20. o tematyce myśliwskiej, ale też i w innych pracach rodzajowych, jak: Podwórko fermy i dzieci (Cour de ferme et les enfants; ok. 1926, ol. pł., wł. Muzeum Narodowego w Warszawie). Również w ostatnim okresie jego twórczości - obok charakterystycznych kompozycji o radykalnie uproszczonej, geometryzowanej, a także i transponowanej do granic groteski formie - występują niewielkich rozmiarów studia z natury "malowane miękko, z pełną troską o wydobycie materii przedmiotu, modelowane blaskiem odświeżonej w kontakcie z naturą palety" (W. Jaworska, Tadeusz Makowski. Życie i twórczość, Wrocław 1964, s. 286), wśród których ów "króliczy" motyw się znajduje, np. Króliki (Petits lapins) oraz rysunek Studium królika - prace powstałe przed lub w 1932 roku, znajdujące się w zbiorach MNW. Ta przytoczona wyżej, syntetyczna charakterystyka prof. Jaworskiej, na temat miniaturowych studiów Makowskiego idealnie charakteryzuje omawiany obraz".
Z ekspertyzy pani Elżbiety Zawistowskiej (Warszawa, 2 września 2005)
Obraz opisany...
Tadeusz Makowski:
Tadeusz Makowski (Oświęcim 1882 - Paryż 1932) - malarz, grafik; w latach 1903-1908 studiował malarstwo u Józefa Mehoffera i Jana Stanisławskiego w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W czasie studiów podróżował do Wenecji, po ich ukończeniu wyjechał do Paryża i tam pozostał na stałe. W czasie I wojny światowej przebywał w Bretanii, przyjaźniąc się z Władysławem Ślewińskim. W 1916 wrócił do Paryża, skąd wyjeżdżał do Owernii, Holandii i Belgii. W początkach twórczości inspirował się malarstwem Pierra Puvis de Chavannes’a. W latach 1912-1915 w jego obrazach widoczna jest fascynacja kubizmem, a później także inspiracje dawnym malarstwem holenderskim i polską sztuką ludową. Z czasem artysta coraz bardziej upraszczał formę, dochodząc do stworzenia „własnego systemu znaków plastycznych“. Szczególnie często malował dzieci, w okresie późniejszym także starych ludzi, a zawsze chętnie kwiaty i pejzaże. Wiele wystawiał we Francji, natomiast w kraju nie był specjalnie znany. Jedyna większa wystawa jego prac odbyła się w roku 1936 w warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki. Dziś jest uznany za jednego z najciekawszych malarzy polskich okresu dwudziestolecia międzywojennego. Jego twórczość, wnikliwie opracowana i omówiona w opracowaniach prof. W. Jaworskiej, prezentowana była w 1960 na wystawie monograficznej w Muzeum Narodowym w Warszawie, na wystawie w 1990/1991 prezentowanej w Bochum i Muzeum Narodowym w Warszawie i na ostatniej wystawie w Muzeum Śląskim w Katowicach i ponownie w Muzeum w Warszawie.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2005-12-11 | 89 | 50 000 zł | - | N/A PLN USD |
