Janusz Stanny studiował na Wydziale Grafiki warszawskiej ASP w latach 1951-1957. Dyplom uzyskał w pracowni prof. Henryka Tomaszewskiego. W latach 1960-1964 był asystentem w Pracowni Ilustracji prof. Jana Marcina Szancera, a od 1975 do przejścia na emeryturę w 2002 kierował Pracownią Projektowania Książki na macierzystym wydziale. W 1989 roku otrzymał tytuł profesora. Wychował wielu grafików i artystów książki. Debiutował w 1951 na łamach „Szpilek” jako karykaturzysta. Zamieszczał też rysunki w „Dookoła Świata”, „Świecie”, „Wiadomościach Kulturalnych”, ostatnio w „Gazecie Wyborczej” i „Przeglądzie”. Współpracował z wieloma wydawnictwami jako konsultant lub kierownik graficzny. Zajmuje się grafiką, rysunkiem, plakatem, jest również pisarzem i autorem filmów animowanych. Jednak głównym nurtem jego twórczości jest ilustracja książkowa. Ma w swym dorobku kilkaset zilustrowanych pozycji, zarówno dla dzieci, jak z dziedziny literatury klasycznej (m. in. „Bajki” La Fontaine’a, „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza, „Baśnie” Hansa Christiana Andersena, „Ziemia obiecana” Władysława Reymonta). Wiele wystawiał w kraju i za granicą. Jest laureatem wielu nagród w dziedzinie ilustracji książkowej (m. in. „Premio Europeo” w Padwie, Grand Prix na wystawie sztuki ilustratorskiej w Bolonii, złoty medal na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Edytorskiej (IBA) w Lipsku), a także satyry (m.in. trzykrotnie Srebrna i dwukrotnie Złota Szpilka, Grand Prix w konkursie zorganizowanym przez Muzeum Karykatury z okazji 400-lecia stołeczności Warszawy w 1996).