Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
Rysunek pochodzi z dawnych zbiorów – zaprzyjaźnionych z artystą – Anny i Tadeusza Sinków. Witkacy podarował im kilka swoich prac, a w roku 1920 portretował ich oboje.
W latach 1906-1914 Stanisław Ignacy Witkiewicz stworzył szereg kompozycji rysowanych węglem, zwanych „potworami”. Określenie to pochodzi z listu ojca artysty, Stanisława Witkiewicza, który w tym czasie mieszkał w Lowranie nad Adriatykiem i na odległość komentował prace syna, dostarczane mu do oceny w postaci fotograficznych reprodukcji. Żartobliwa nazwa nawiązuje do tytułu znanej litografii Francisca Goyi Gdy rozum śpi, budzą się potwory (upiory) i przyjęła się w literaturze przedmiotu. „Potwory” Witkacego przedstawiają na ogół kilkupostaciowe scenki, często na tle pejzażu i zawsze zawierają jakąś anegdotę. Postaci rysowane są w sposób uproszczony, jakby nieporadny, celowo karykaturalny. Było to zresztą zgodne z przemianami w sztuce tego czasu, odchodzącej od naturalizmu przedstawienia w kierunku jego ekspresji. Niewiele „potworów” dotrwało do naszych czasów, kompozycje te znane są niemal wyłącznie z fotografii, które wykonywał sam Witkacy lub jego przyjaciele, by przesłać Stanisławowi Witkiewiczowi do Lowrany. Kompozycja – Śmierć, jako jeden z dwóch zachowanych „potworów” datowanych przez artystę na rok 1906, jest dziełem unikatowym. Co więcej, była ona szkicem do nie zachowanego,...
Stanisław Ignacy Witkiewicz:
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Warszawa 1885 - Jeziory na Wołyniu 1939) uczył się w domu pod kierunkiem ojca, Stanisława Witkiewicza. W 1903 zdał maturę we Lwowie. W 1904 zaczął podróżować, m.in. do Wiednia, Włoch, Monachium, Paryża, Londynu. W latach 1904-1910 odbywał studia w ASP w Krakowie u prof. Józefa Mehoffera, przerywane okresami nauki u Władysława Ślewińskiego. W 1914 wyjechał z ekspedycją Bronisława Malinowskiego do Australii, stamtąd zaś wprost do Petersburga, gdzie po wybuchu I wojny światowej zaciągnął się do wojska rosyjskiego. W Rosji był świadkiem rewolucji bolszewickiej.
Po powrocie do kraju w 1918 został członkiem grupy „Formiści", z którą wystawiał w latach 1918-1922. W malarstwie tego okresu był najbliższy wcielenia w życie własnej teorii Czystej Formy, sformułowanej w czasie wojny (stosowała się ona również do dramatu). Obok Leona Chwistka był głównym teoretykiem ugrupowania. Po 1924 działał jako jednoosobowa „Firma Portretowa S. I. Witkiewicz’’ wykonująca portrety na zamówienie. Jednocześnie kontynuował twórczość literacką (dramaty, powieści) i filozoficzną, przede wszystkim zaś uprawiał spajającą wszystkie formy jego aktywności, docenioną dopiero u schyłku XX wieku „sztukę życia’’. Popełnił samobójstwo na początku II wojny światowej, nazajutrz po agresji sowieckiej na Polskę.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2006-03-26 | 1 | 8 000 zł | 30 000 zł | N/A PLN USD |
