Teresa Rudowicz (Toruń 16 III 1928 - Kraków 1994) studiowała w latach 1948-50 w PWSSP w Gdańsku (z siedzibą w Sopocie), następnie na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie, który ukończyła w 1954, uzyskując dyplom w pracowni Czesława Rzepińskiego. W listopadzie 1956 była w gronie współzałożycieli Stowarzyszenia Artystycznego Grupa Krakowska. Brała udział w większości wystaw Grupy Krakowskiej w kraju i za granicą. W latach 50. malowała i tworzyła litograficzne kompozycje w duchu abstrakcji informel. Od początku lat 60. powstawały najbardziej dla niej charakterystyczne collages, porównywane niekiedy z równoległymi tendencjami malarstwa materii i assemblages. Artystka budowała swe prace z wyraźnym estetycznym upodobaniem dla autentyczności używanych elementów (narażając się nawet na zarzuty części krytyki, że „psuje“ starodruki, oryginalne ryciny czy elementy zdobnicze). Jej prace, częściowo dzięki tej autentyczności, częściowo wskutek zabiegów malarskich, odznaczają się szlachetną, ciepłą patyną. Tworzyła collages do końca życia, z wyłomem we wczesnych latach 80., kiedy to pod wpływem atmosfery stanu wojennego malowała kompozycje religijne („Ukrzyżowania“), prezentowane w obiegu kultury niezależnej.z równoległymi tendencjami malarstwa materii i assemblages. Artystka budowała swe prace z wyraźnym estetycznym upodobaniem dla autentyczności używanych elementów (narażając się nawet na zarzuty części krytyki, że „psuje” starodruki, oryginalne ryciny czy elementy zdobnicze). Jej prace, częściowo dzięki tej autentyczności, częściowo wskutek zabiegów malarskich, odznaczają się szlachetną, ciepłą patyną.