Emil Barbarini – malarz austriacki czynny w Wiedniu, młodszy brat pejzażysty Gustawa. Uczył się pod kierunkiem ojca – pejzażysty Franza Barbariniego, który wywarł znaczący wpływ na jego wczesną twórczość. Wkrótce jednak Emil potrafił ukształtować swój własny styl malarski. W 1873 jako wolny słuchacz studiował jeszcze u Carla Würzingera w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych. Malował przede wszystkim krajobrazy, a także – rodzajowo traktowane – targi i sceny uliczne z Wiednia i innych miast austriackich i europejskich. W swoich nastrojowych pejzażach często nawiązywał w pewien sposób do malarstwa francuskiego, chętnie powtarzając te same motywy w odmiennym oświetleniu i o różnych porach dnia.