Karl Bennewitza von Loefen (Löfen) zwany Starszym był malarzem-pejzażystą niemieckim. Jako syn pruskiego oficera kształcił się w Korpusie Kadetów i w 1894 otrzymał rangę podporucznika w Korpusie Gwardii. Malarstwa uczył się w Berlinie u Augusta W. F. Schirmera, a następnie w Monachium u Alberta Zimmermanna, za namową którego wyjeżdżał na plenery nad Hintersee (jezioro w Berchstergadener Land). Później podróżował także do Tyrolu i do Szkocji. Bennewitz malował nastrojowe pejzaże górskie i leśne, często wieczorne lub przedburzowe. W jego obrazach widoczne są fascynacje plenerowym malarstwem barbizończyków. Ponadto malował krajobrazy z okolic Berlina, z Brandenburgii i znad Bałtyku. W latach 1856-1892 uczestniczył w wystawach Akademii w Berlinie. Obrazy artysty znajduję się w zbiorach muzeów w Berlinie, Hamburgu, Hanowerze, Kolonii, Szlezwiku, Weimarze. Malarzem został także syn artysty – portrecista i autor scen rodzajowych – Karl Bennewitz von Loefen, zwany Młodszym (1856-1931).