Emil Adam – portrecista i animalista niemiecki pochodzący ze znanej rodziny malarzy monachijskich, starszy syn Benno Raffaela Adama. Uczył się pod kierunkiem ojca i stryja, Franza Adama, a w 1865 także u Jeana-Francois Portaelsa w Brukseli. Już w 1860 namalował konny portret arcyksięcia Karola Ludwika, a po roku zadebiutował na wystawie w Kolonii. Potem przez dłuższy czas przebywał w Hohenheim koło Stuttgartu, gdzie malował konie. W 1864 i 1867 był w Czechach, malując w Pardubicach obrazy z wyścigów, konie i liczne portrety jeźdźców. W 1885 po raz pierwszy wyjechał do Anglii i odtąd przyjeżdżał tam co roku, malując konne portrety angielskich arystokratów, m.in. księcia Walii czy członków klubów jeździeckich. Malował także – portretowo traktowane – sceny z polowań ("Cesarz Franciszek Józef na polowaniu", "Książę Walii na polowaniu"). Wystawiał w Kolonii, Monachium, w Stuttgarcie i w Wiedniu. Jego prace bywały często reprodukowane w prasie, np. w czasopiśmie „über Land und Meer”.