Agra Art | Aukcje

Pierwszy obiekt z tej aukcji

- 20 października 1996

Ostatni obiekt z tej aukcji

Obiekt w archiwum

[ status: zarchiwizowany ]
Tytuł:
U SZEWCA
Nr:
917
Technika:
olej, tektura
Wymiary:
20 cm x 27 cm
Cena wywoławcza:
20 000 zł
Cena uzyskana:
-

IInformacje o dziele:

Sygnowany p.d.: Makowski Na odwrocie trudnoczytelny napis (autorski ?): Makowski oraz nieczytelna data. Podczas przeprowadzonej konserwacji obraz został odłączony od naklejonych nań od odwrocia tekturowych „pleców” i wówczas ujawnił się, niewyraźny napis (autorski ?): Makowski oraz nieczytelna data. Według ekspertyzy pani prof. dr hab. Władysławy Jaworskiej, która datuje obraz na lata ok. 1918, autorstwo Makowskiego potwierdza, m.in. charakterystyczny, powtarzający się w akwarelach i rysunkach artysty sposób malowania promieni słonecznych przechodzących na „płowe włosy dziecka,(które) stanowią tutaj integralną część snopa promieni”. Natomiast „motyw szewskiego warsztatu należy odnieść do najsłynniejszego płótna Makowskiego Szewc (Le Sabotier) z 1930 r. oraz do akwareli U szewca z 1932 r. (...) Rodzaj szkicowego ujęcia postaci, szczególnie samego szewca, zaczyna się u Makowskiego od wczesnych szkiców olejnych, jak np. Scena przy stole z ok. 1917

Tadeusz Makowski:

Tadeusz Makowski (Oświęcim 1882 - Paryż 1932)  - malarz, grafik; w latach 1903-1908 studiował malarstwo u Józefa Mehoffera i Jana Stanisławskiego w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W czasie studiów podróżował do Wenecji, po ich ukończeniu wyjechał do Paryża i tam pozostał na stałe. W czasie I wojny światowej przebywał w Bretanii, przyjaźniąc się z Władysławem Ślewińskim. W 1916 wrócił do Paryża, skąd wyjeżdżał do Owernii, Holandii i Belgii. W początkach twórczości inspirował się malarstwem Pierra Puvis de Chavannes’a. W latach 1912-1915 w jego obrazach widoczna jest fascynacja kubizmem, a później także inspiracje dawnym malarstwem holenderskim i polską sztuką ludową. Z czasem artysta coraz bardziej upraszczał formę, dochodząc do stworzenia „własnego systemu znaków plastycznych“. Szczególnie często malował dzieci, w okresie późniejszym także starych ludzi, a zawsze chętnie kwiaty i pejzaże. Wiele wystawiał we Francji, natomiast w kraju nie był specjalnie znany. Jedyna większa wystawa jego prac odbyła się w roku 1936 w warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki. Dziś jest uznany za jednego z najciekawszych malarzy polskich okresu dwudziestolecia międzywojennego. Jego twórczość, wnikliwie opracowana i omówiona w opracowaniach prof. W. Jaworskiej, prezentowana była w 1960 na wystawie monograficznej w Muzeum Narodowym w Warszawie, na wystawie w 1990/1991 prezentowanej w Bochum i Muzeum Narodowym w Warszawie i na ostatniej wystawie w Muzeum Śląskim w Katowicach i ponownie w Muzeum w Warszawie.

 

Data aukcji Nr kat Wywoławcza Uzyskana Zmień:
1996-10-20 20 000 zł - N/A PLN USD