Dora Seemann była uczennicą Carla Covena Schirma w pracowni malarstwa krajobrazowego przy Śląskim Muzeum Sztuk Pięknych we Wrocławiu (lata 1883-1889). Później studiowała jeszcze w Berlinie i Monachium. Stale mieszkała i pracowała we Wrocławiu, gdzie już od 1888 uczestniczyła w wystawach, a od 1897 w swojej pracowni prowadziła szkołę malarską. Malowała przede wszystkim pejzaże, a rzadziej także martwe natury. Motywy znajdowała głównie w okolicznych, śląskich lasach i wsiach oraz w rejonie Karkonoszy. Wyjeżdżała także nad Bałtyk, na wyspę Rugię i do Holandii. W 1902 była współzałożycielką Stowarzyszenia Artystek Śląskich i przez 5 lat pełniła funkcję przewodniczącej zarządu.