Piotr Kurka studiował w latach 1978-1982 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia) w Poznaniu. Uzyskał dyplom w pracowni malarstwa Jerzego Kałuckiego. W latach 1984-1983 wystawiał z grupą Koło Klipsa (do której nie należał). Związany był w tym czasie z Galerią Wielka 19 w Poznaniu, w której debiutował również wystawą indywidualną pt. "Flogiston" w 1985. Uczestniczył w najważniejszych wystawach ruchu nowoekspresjonistycznego w Polsce: "Ekspresja lat 80-tych", BWA, Sopot 1986, II Biennale Sztuki Nowej, Zielona Góra 1987, "Co słychać", d. Zakłady Norblina, Warszawa 1987 oraz w innych wystawach zbiorowych organizowanych przez Andrzeja Bonarskiego: "Bruno Schulz" i "A teraz rzeźba", obie w Pawilonie SARP, Warszawa 1988. W tym okresie wystawiał rzeźby i obiekty przestrzenne z użyciem przedmiotów gotowych, świateł neonów, czasem wykorzystujące elementy zastanego otoczenia. W latach 90. artysta w szerszym zakresie włączał w swe realizacje multimedia, tworzył rozbudowane instalacje o bogatych treściach związanych z współczesną kondycją człowieka i kultury. Wiele wystawiał, jest laureatem stypendiów i nagród, m. in. stypendium Pollock-Krasner Foundation, Nowy Jork 1992, Fundacji Kościuszkowskiej, Nowy Jork 1995, Rockefeller Foundation, Bellagio, Włochy 1999 i in. Równolegle wykładał w macierzystej uczelni. Równolegle wykładał w macierzystej uczelni. Obecnie jest profesorem zwyczajnym, prorektorem do spraw artystyczno-badawczych, kierownikiem Pracowni Działań Intermedialnych na Wydziale Komunikacji Multimedialnej. Był również dyrektorem artystycznym wystawy "Art Poznań 2004".