Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
PAWLIK - według Pamiątek Soplicy Henryka Rzewuskiego, 1883 Sygnowany p.d.: Andriolli. | 1883 Scena z gawędy Pawlik osnutej na przygodzie pana Ambrożego Korsaka, porucznika piatyhorskiej chorągwi, żołnierza konfederacji barskiej, który został napadnięty przez bandę hajdamaków. Ich dowódca Pawlik ugościł go w swojej kwaterze i oddał mu zrabowany uprzednio trzos, dowiedziawszy się, że pieniądze te przeznaczone były na potrzeby konfederatów. „A wtedy, jeden z hultajów, szastających się około naszego stołu, widząc, że mnie oddaje trzos brzęczący odezwał się: - Nie dość, że konia jego nie zaczepiamy, jeszcze i pieniądze temu Lachowi oddają. - A Pawlik, jak się urazi a porwie topór: - Jak ty śmiesz - mówi - sobaczy synu, wtrącać się do moich czynności! - A potem jak go palnie, na dwie części łeb się rozleciał. Dopiero Pawlik jak krzyknie: - Kamień u szyi przywiązać trupowi i w Teterów go rzucić.
Elwiro Andriolli:
Michał Elwiro Andriolli (Wilno 1836 - Nałęczów 1893), syn osiadłego w Wilnie Włocha, był malarzem, ale także i przede wszystkim szeroko znanym i niebywale popularnym ilustratorem. Idąc za radą ojca w 1855 rozpoczął studia medyczne w Moskwie, wkrótce jednak przeniósł się do tamtejszej Szkoły Rysunku i Rzeźby. Następnie studiował w Akademii petersburskiej, a od 1860 kształcił się jeszcze w Akademii św. Łukasza w Rzymie. Aresztowany za udział w powstaniu styczniowym uciekł z więzienia i wyjechał do Anglii, a następnie do Paryża. Tam współpracował jako rysownik z angielskimi i francuskimi czasopismami; wówczas ilustrował też Pamiątki starego szlachcica litewskiego (Pamiątki Soplicy) H. Rzewuskiego. Aresztowany w drodze do kraju, jako emisariusz Komitetu Emigracji Polskiej, został skazany na śmierć. Wyrok zamieniono na zesłanie do Wiatki. Ułaskawiony w 1871 osiadł w Warszawie gdzie - jako rysownik-ilustrator - współpracował m.in. z „Tygodnikiem Ilustrowanym”, „Kłosami” czy „tygodnikiem Powszechnym”. Ilustrował także utwory literackie, a wśród nich - Pamiętniki kwestarza I. Chodźki, Starą baśń i inne powieści J. I. Kraszewskiego, Lillę Wenedę J. Słowackiego, Marię A. Malczewskiego, Meira Ezofowicza E. Orzeszkowej. W 1881 wykonał ilustracje do Pana Tadeusza; później ilustrował też Konrada Wallenroda i inne dzieła A. Mickiewicza. W 1883 wyjechał do Paryża, gdzie odnosił sukcesy jako ilustrator dzieł J. F. Coopera, W. Szekspira, T. Gauthiera. Do kraju wrócił w 1886 i zamieszkał w Brzegach nad Świdrem k. Otwocka, gdzie założył kolonię drewnianych domków letniskowych. W ostatnich latach malował jeszcze obrazy religijne dla kościołów, a w czasopismach zamieszczał korespondencje i rysunki ze swoich podróży po kraju.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 1996-03-10 | 2 000 zł | 6 000 zł | N/A PLN USD |
