Włodzimierz Łoś, dzięki stypendium ufundowanemu przez księcia Romana Sanguszkę, w roku 1870 rozpoczął studia malarskie w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie uczył się pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza. W 1872 wyjechał do Monachium i pozostał tam na stałe. Początkowo studiował w Akademii u Otto Seitza, później od 1874 w prywatnej pracowni Józefa Brandta. Malował głównie sceny rodzajowe osadzone w pejzażu Podola, Ukrainy i Wołynia, w których niemal zawsze umieszczał konie. Były to różne jarmarki, epizody myśliwskie i podróżne, sceny batalistyczne. Ze względu na tematykę, prace te znajdowały chętnych nabywców, wiele z nich trafiło do Stanów Zjednoczonych. Artysta wykonywał także rysunki do czasopism, zamieszczane w „Tygodniku Ilustrowanym”, „Kłosach”, „Tygodniku Powszechnym” czy w „Wędrowcu”. Swoje prace wystawiał często w monachijskim Kunstvereinie, od roku 1873 jego obrazy pojawiały się także na wystawach krajowych: w Krakowie, we Lwowie i w Warszawie.