Jan Klępiński (Klempiński, Klepiński) był malarzem z kręgu „polskich monachijczyków”. Od 1894 kształcił się w prywatnych szkołach Antona Ažbego i Simona Hollósyego w Monachium. Stale mieszkał w Monachium, wyjeżdżając stamtąd do Włoch i Dalmacji. Swoje obrazy – krajobrazy nadmorskie, pejzaże włoskie i sceny rodzajowe – od 1900 nadsyłał na wystawy w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych i Salonie Krywulta oraz w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. W 1913 jego prace pokazano na wystawie w Monachium.