Chaim Goldberg (Kazimierz Dolny 20 III 1917 - Boca Raton, Floryda 26 VI 2004) - syn szewca z Kazimierza, od dziecka obserwował malarzy pracujących w plenerze. Dzięki pomocy Saula Silbersteina, który zobaczył w warsztacie ojca jego wczesne prace oraz adwokata Feliksa Kronshteina i rzeźbiarza Henryka Kuny, którzy ufundowali prywatne stypendium, mógł studiować w ASP w Krakowie i następnie w Warszawie (od 1934). W 1939 wraz z żoną uciekł do ZSRR, gdzie spędził lata II wojny światowej. Po wojnie wrócił do Polski, skąd wyjechał na dalsze studia artystyczne do Ecole Nationale des Beaux-Arts Paryżu (1947-1949). W 1955 wyemigrował z rodziną do Izraela. Od 1967 przebywał w USA, w 1973 otrzymał obywatelstwo amerykańskie. Mieszkał w Nowym Jorku, pod koniec życia osiedlił się na Florydzie. W malarstwie, rysunku, grafice podejmował najczęściej tematykę życia w żydowskim "sztetł", z ciepłem i nostalgią oddając zapamiętane szczegóły codzienności, obyczaju, wyglądu zaginionego świata. Jego prace nastrojem i kolorystyką przywodzą na myśl beztroską sztukę kręgu Tadeusza Pruszkowskiego z przedwojennej warszawskiej Akademii, a także twórczość malarzy miedzynarodowej Ecole de Paris. Artysta podejmował również wątki Holocaustu. Obok malarstwa i grafiki zajmował się rzeźbą. Wiele wystawiał od lat międzywojennych. Jest reprezentowany w czołowych kolekcjach muzealnych.