Tadeusz Styka (Kielce 1889 - Nowy Jork 1954) - syn malarza Jana i starszy brat Adama Styki, już jako dziecko wykazywał niezwykłe zdolności plastyczne. Jego pierwszym nauczycielem był ojciec. Później Tadeusz kształcił się w Paryżu u Eugene Carriere’a i Jean-Jacquesa Hennera. Już od najmłodszych lat wiele wystawiał - na Salonach w Paryżu oraz w wielu miastach Francji, w Londynie, Nowym Jorku, Chicago, w Kanadzie i w Polsce. Często współpracował z ojcem wykonując, m.in. szkice do zamierzonej panoramy Bitwy pod Grunwaldem. Od roku 1929 mieszkał w Nowym Jorku, zatrzymując jednak pracownię w Paryżu. Był przede wszystkim portrecistą, malarzem arystokracji, pięknych kobiet i sławnych osób (Portret Lwa Tołstoja (1903), Portret Poli Negri, Portret Ignacego Jana Paderewskiego). Ponadto był doskonałym malarzem animalistą (Lwy u wodopoju). Malował także sceny symboliczne, rodzajowe i obrazy religijne; te ostatnie często wspólnie z bratem Adamem.