Jan Biżek (Kraków 4 I 1939 – zmarł tragicznie 1988) artysta malarz, absolwent ASP w Krakowie, którą ukończył w 1967. Jego pedagogiem a później mistrzem był prof. Jerzy Nowosielski, w którego pracowni został asystentem. Punktem wyjścia do malarstwa Biżka była twórczość Jerzego Nowosielskiego i pod jej wpływem długo pozostawał. Oryginalność spojrzenia osiągnął w portretach i temat ten zdominował ostatecznie jego malarstwo. Ekspresyjnie potraktowane postaci, osadzonych w pejzażu czy w przestrzeni wnętrza mają dużą siłę wyrazu i niepowtarzalny klimat. Drogę ku twórczej samodzielności przerwała tragiczna śmierć. Brał udział w wystawach zbiorowych m.in. Sopot BWA – Wystawa Młodego Malarstwa 1972; W-wa Zachęta – Wystawa Okręgu Krakowskiego ZPAP 1974; Kraków – „Portret” Galeria Pryzmat 1975; Kraków – Salon Wiosenny TPSP 1977; miał także wystawy indywidualne: Kraków - ZPAP 1972, Kraków-Nowa Huta Klub MPiK 1978; Myślenice – Miejski Dom Kultury 1980.