Janusz Mulak (ur. 21 VII 1939, mieszka w Warszawie) studiował w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, m.in. w pracowniach malarskich: prof. Jacka Sempolińskiego i prof. Bohdana Urbanowicza, oraz w pracowni projektowania architektonicznego prof. Romualda Gutta. Zdobył wyróżnienie na Światowym Konkursie uczelni plastycznych organizowanym przez Gramercy Park w N.Y. Uzyskał dyplom z wyróżnieniem w pracowni Projektowania Wystaw u prof. Kazimierza Nity (1967). Za projekt pomnika happeningowego otrzymał I nagrodę w konkursie na najlepszy dyplom na polskich uczelniach plastycznych. Rozpoczął pracę w Zakładach Artystycznych Badawczych przy Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w zespole profesora Bohdana Urbanowicza. Uczęszczał na Studium Historii Sztuki na Uniwersytecie w Heidelbergu u prof. Anzelma Riedla. Brał udział w akcji identyfikacji z naturą w czasie Documenta w Kassel 72. Wystawy malarstwa indywidualne i zbiorowe miały miejsce w wielu miastach i stolicach na całym świecie: Berlin, Paryż, Praga, Sztokholm, Kopenhaga, Londyn, Warszawa, Moskwa, Heidelberg, Kolonia, Dallas, New York. Jego twórczość dotyczy zarówno malarstwa jak i działań w przestrzeni: akcje, performance, projekt-art. Społeczne problemy nędzy, narkomanii to tematy jego ostatnich multimedialnych projektów: "Mesjasz na warszawskim podwórku" oraz pokazywana już na wielkiej wystawie sztuki, Berlin 2003, instalacja video "Warszawa Centralna - Peron numer jeden". Prace Janusza Mulaka znajdują się w wielu kolekcjach muzealnych i prywatnych w kraju i w około 20 państwach na całym świecie.