Jerzy Pogorzelski w latach 1947-1953 studiował w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Mińsku pod kierunkiem profesora Suchowierchowa. W 1958 przyjechał do Polski i osiadł na stałe w Blachowni koło Częstochowy. Należał do Związku Polskich Artystów Plastyków, biorąc udział w licznych wystawach w kraju i za granicą, m.in. w Niemczech i Stanach Zjednoczonych (los Angeles, San Diego). Malował przede wszystkim pejzaże, kwiaty i martwe natury, a rzadziej także portrety i sceny rodzajowe. Jego obrazy wyróżniają się wyjątkowymi wartościami kolorystycznymi i swoistą ekspresją, z dostrzegalnymi wpływami rosyjskiego impresjonizmu. „Był realistą, ale niczego nie opisywał. W jego obrazach nie ma miejsca na drobiazgowość, przekazywał wrażenia, swoje indywidualne doświadczenia piękna” (A. Jaśkiewicz, album, patrz niżej). W roku 1999, w 50-lecie twórczości, miał wystawę indywidualną w Miejskiej Galerii Sztuki w Częstochowie. Tam też ostatnio - w styczniu 2007 – otwarto dużą wystawę malarstwa artysty. Towarzyszył jej album „Pamięć i obraz. Jerzy Pogorzelski – malarstwo i rysunek” wydany w Częstochowie w 2006.