Józef Guranowski – malarz i dekorator teatralny; od roku 1868 pracował w dekoratorni Warszawskich Teatrów Rządowych; początkowo pod kierunkiem Adama Malinowskiego, później - od 1880 - jako młodszy, a od 1891 - jako główny dekorator (obok Karola Klopfera). Specjalizował się zwłaszcza w malowaniu pejzaży, wnętrz i architektury. Wśród jego prac były, m.in. dekoracje do oper "Demon" (1897), "Goplana" (1898) "Cyganeria" (1899), baletu "Jezioro łabędzie" (1900) czy komedii "Jak liście" (1900). Był autorem kurtyny dla Teatru Nowego w Warszawie (1894) i Teatru w Łowiczu (1895). Malował również dekoracje dla Teatrów w Sosnowcu i Dąbrowie Górniczej. W 1896 wspólnie ze S. Jasińskim i A. M. Kozłowskim namalował dioramę Starego Miasta, przeznaczoną na Wystawę Higieniczną w Warszawie. W 1908 ustąpił ze stanowiska głównego dekoratora, nadal jednak współpracował z teatrami. W 1911 przeszedł na emeryturę, poświęcając się wyłącznie malarstwu sztalugowemu, którym zajmował się także dawniej. Malował olejno i akwarelą, tworząc liczne nastrojowe pejzaże, które od 1880 pokazywał na wystawach w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych.