IInformacje o dziele:
sygnowany na odwrocie na płótnie p.g.: Lebenstein | 1964 | [zamazany napis] | „transsiberien“na odwrocie na środkowej belce krosien uszkodzona nalepka: [...] Lacloche | [...] dôme-Paris | [...] LEBENSTEIN | Transsibérien, napis: coll particuliere, nalepka International Art Transport Paris
Obraz był wysatwiany i reprodukowany w katalogu: - Creatures abominables de Jan Lebenstein et „Carnet intime“, Galerie Lacloche, 8, Place Vandome-Paris, 5 XI - 5 XII 1964, kat. poz.1, il. nlb.
W latach 60. sztuka Lebensteina przeszła znaczącą transformację. Figury osiowe przeobraziły się w struktury horyzontalne. W 1964 roku powstało słynne Bestiarium - cykl określany jako „swoisty barok nałożony na archaizm“. Wystawę tych i wcześniejszych prac w Kolonii otwierał Günther Grass.
Jan Lebenstein:
Jan Lebenstein (Brześć Litewski 1930 - Kraków 1999) w latach 1948-1954 studiował malarstwo w ASP w Warszawie pod kierunkiem prof. Eugeniusza Eibischa i Artura Nachta-Samborskiego. W 1955 wziął udział w wystawie w warszawskim Arsenale. Zaprzyjaźniony w czasie studiów z Mironem Białoszewskim, swą pierwszą wystawę indywidualną pokazał w 1956 w Teatrze na Tarczyńskiej. W 1959 zdobył Grand Prix de la Ville de Paris na I Biennale Młodych w Paryżu i w tym roku przeniósł się na stałe do Paryża. Po seriach "figur kreślonych" (na papierze milimetrowym) i "figur hieratycznych" z lat 1955-1958 maluje cykl "figur osiowych" (1958-1962), które wystawia w Paryżu i USA. Równolegle w 1960 zaczyna rysowane "karnety", rodzaj dziennika, który w przyszłości dostarczy motywów wykorzystanych w obrazach. W latach 1964-1965 maluje "Bestiarium", cykl fakturowych, archaizowanych stworów przypominających prehistoryczne wykopaliska. Bezpośrednio po nich wprowadza do swych obrazów postaci ludzkie i fantastyczne, odgrywające sceny ni to mitologiczne, ni to ze snu, często przesycone erotyką. W 1970 projektuje witraże dla Centre du Dialogue w Paryżu. W W 1971 otrzymuje obywatelstwo francuskie 1974 powstają gwasze inspirowane Folwarkiem zwierzęcym George'a Orwella. W latach 1976-1989 tworzy wyłącznie w technice gwaszu i pastelu, podejmując tematykę mitologiczną i zaczerpniętą z Biblii: cykle ilustracji do Księgi Hioba (wyd. 1979) i do Apokalipsy (wyd. 1986) w nowych przekładach Czesława Miłosza. W 1989 powraca do malarstwa olejnego (cykl "Pergamon"). Artysta otrzymał m. in. nagrodę Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego w 1976, Nagrodę Muzeum Archidiecezji Warszawskiej w 1985, Nagrodę im. Jana Cybisa w 1987.
Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
---|---|---|---|---|
2007-12-09 | 24 | 85 000 zł | 91 000 zł | N/A PLN USD EUR |