Ludwig Dill – znany niemiecki malarz, pejzażysta i marynista. Początkowo - od 1872 - studiował na Politechnice w Stuttgarcie, później - od 1874 - w ASP w Monachium pod kierunkiem K.Pilloty’ego, C.Raaba i O.Seitza. W 1875 jeździł do Szwajcarii, w 1878 był w Wenecji, gdzie malował widoki z weneckiej laguny, w tym wiele motywów z Chioggi. Należał do ugrupowania „Secesji Monachijskiej” i w latach 1894-1899 był jego prezesem. W 1896 zamieszkał w Dachau, działał wśród tamtejszej kolonii artystycznej, wraz z A.Hölzelem i A.Langhammerem, będąc współzałożycielem grupy „Neu-Dachau” (1899). Wkrótce jednak przeniósł się do Karlsruhe, gdzie w latach 1899-1919 pełnił funkcję profesora tamtejszej ASP. We wczesnym okresie, zapewne pod wpływem Pilloty’ego, malował obrazy batalistyczne, ale niebawem zajął się przede wszystkim malarstwem plenerowym, tworząc pejzaże z wybrzeży Morza Północnego, laguny weneckiej i bagiennych krajobrazów z okolic Dachau. Uczestniczył w licznych wystawach w kraju i za granicą, m.in. w 1893 pokazał swe prace na światowej wystawie w Chicago. Obrazy artysty znajdują się, m.in. w zbiorach muzeów w Mannheim, Karlsruhe a także w Gandawie, Pittsburghu czy Buenos Aires.