[ status: zarchiwizowany ]
Tytuł:
PORTRET KAPITANA ANTONIEGO DUDZIŃSKIEGO, 1938
Nr:
11941
Technika:
olej, płótno
Wymiary:
89 cm x 77.5 cm
Cena wywoławcza:
18 000 zł
33 000 zł
IInformacje o dziele:
sygnowany l.d.: Kpt. Antoniemu Dudzińskiemu | przyjaciel | mjr Wojciech Kossak | 1938
Portret Antoniego Dudzińskiego (wówczas jeszcze kapitana, później podpułkownika Wojska Polskiego) malował Kossak podczas wakacyjnego pobytu w Juracie. Od 1937 artysta miał tam letniskową willę wraz z pracownią (przy ulicy Świętopełka 6; dziś 13).
Ppłk. Antoni Dudziński (1896-1989) legionista, żołnierz I Brygady, w 1918 uczestnik walk w obronie Lwowa, oficer artylerii Wojska Polskiego. Po I wojnie światowej ukończył studia handlowe w Warszawie i od 1930 pracował jako przemysłowiec na Górnym Śląsku. Zmobilizowany w 1939, we wrześniu wraz ze Sztabem Dowództwa Okręgu Korpusu I przekroczył granicę rumuńską. Po udanej ucieczce z obozu internowania (wrzesień/październik 1939) działał w konspiracji AK - najpierw w Bukareszcie, a później na Węgrzech.
W grudniu 1940 współorganizował ucieczkę marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego z obozu w Rumunii na Węgry. Za swą działalność konspiracyjną został odznaczony krzyżem wojennym Orderu Virtuti Militari V klasy. W 1946 odszedł z wojska przechodząc w stan spoczynku; po powrocie do kraju mieszkał w Krakowie działając w środowisku kombatanckim tzw. Rodziny Legionistów i Peowiaków.
W 1977 przekazał do Skarbca Jasnogórskiego pamiątki po marszałku E. Rydzu-Śmigłym - jego szablę i mundur.
Portret Antoniego Dudzińskiego (wówczas jeszcze kapitana, później podpułkownika Wojska Polskiego) malował Kossak podczas wakacyjnego pobytu w Juracie. Od 1937 artysta miał tam letniskową willę wraz z pracownią (przy ulicy Świętopełka 6; dziś 13).
Ppłk. Antoni Dudziński (1896-1989) legionista, żołnierz I Brygady, w 1918 uczestnik walk w obronie Lwowa, oficer artylerii Wojska Polskiego. Po I wojnie światowej ukończył studia handlowe w Warszawie i od 1930 pracował jako przemysłowiec na Górnym Śląsku. Zmobilizowany w 1939, we wrześniu wraz ze Sztabem Dowództwa Okręgu Korpusu I przekroczył granicę rumuńską. Po udanej ucieczce z obozu internowania (wrzesień/październik 1939) działał w konspiracji AK - najpierw w Bukareszcie, a później na Węgrzech.
W grudniu 1940 współorganizował ucieczkę marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego z obozu w Rumunii na Węgry. Za swą działalność konspiracyjną został odznaczony krzyżem wojennym Orderu Virtuti Militari V klasy. W 1946 odszedł z wojska przechodząc w stan spoczynku; po powrocie do kraju mieszkał w Krakowie działając w środowisku kombatanckim tzw. Rodziny Legionistów i Peowiaków.
W 1977 przekazał do Skarbca Jasnogórskiego pamiątki po marszałku E. Rydzu-Śmigłym - jego szablę i mundur.