Carl Moll - malarz i grafik austriacki. Naukę malarstwa rozpoczął po kierunkiem Carla Haunolda. Następnie w latach 1880-1881 studiował w wiedeńskiej Akademii u Carla Griepenkerla. Od 1881 był uczniem i asystentem swego przyjaciela Jakoba Emila Schindlera (1842-1892); po jego śmierci poślubił Annę, wdowę po nim. Był ojczymem Almy Schindler, później Mahler-Gropius-Werfel. Należał do wiedeńskiego stowarzyszenia artystów Kunstlerhaus, z którego wystąpił w 1897 i wraz z Gustavem Klimtem, Josefem Olbrichem, Josefem Hoffmannem i innymi założył stowarzyszenie Secesji Wiedeńskiej (Wiener Sezession). W 1900/1901 był jego prezesem. W 1905 - wraz z tzw. „grupą Klimta“ - wycofał się jednak i z tego ugrupowania. Następnie kierował wiedeńską Galerią Miethke, która - poprzez liczne wystawy - stała się swoistym centrum sztuki nowoczesnej. /.../ Wspierał młodszych artystów, wśród nich także Oskara Kokoschkę. Malował pejzaże, portrety, wnętrza, sceny rodzajowe, martwe natury. Dużo wystawiał, a jego obrazy niejednokrotnie wyróżniano nagrodami (m.in. w 1900 srebrny medal na światowej wystawie w Paryżu). W 1931 otrzymał medal państwowy (Golden Staatsmedaille) i honorowe obywatelstwo Wiednia. W późnych latach życia sympatyzował z nazizmem; popełnił samobójstwo po wejściu wojsk rosyjskich do Wiednia. Obrazy artysty znajdują się w zbiorach wielu muzeów w Austrii, Niemczech i USA.