Marek Holzman (Warszawa 1919 - Warszawa 1982) należał do najwybitniejszych fotografików polskich okresu powojennego. Zajmował się zarówno fotografią reportażową, jak portretem. W latach 50. i 60. współpracował z miesięcznikiem „Polska”. Wraz z innymi pracującymi tam fotografikami, jak Piotr Barącz, Irena Jarosińska, Eustachy Kossakowski, Tadeusz Rolke, współtworzył charakterystyczny styl i wyraz czasopisma, w którym rola fotografii była równorzędna z tekstem. Jako portrecista interesował się szczególnie środowiskiem artystycznym, w którym miał szerokie znajomości. Sam wraz z Zofią Nasierowską i Wojciechem Plewińskim został sportretowany w filmie dokumentalnym Marii Kwiatkowskiej „Twarze” (WFD 1966). Wykonywał również wiele reprodukcji i fotografii ilustracyjnych dla wydawnictw.