Ryszard Lis (Kurów 25 XI 1935 – Lublin 19 XI 1997) maturę zdał w 1956 w Nałęczowie w Państwowym Liceum Technik Plastycznych i po odbyciu służby wojskowej wstąpił do Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom z wyróżnieniem otrzymał w roku 1964 w pracowni prof. Aleksandra Kobzdeja. Zamieszkał w Lublinie, początkowo uczył w Liceum Sztuk Plastycznych a od 1975-1983 w Instytucie Wychowania Artystycznego UMCS. Uprawiał malarstwo sztalugowe i ścienne, zajmował się architekturą wnętrz. Pracował także społecznie będąc prezesem oddziału lubelskiego ZPAP. Choroba, która dotknęła go połowie lat 80. uniemożliwiła mu dalszą aktywność zawodową. Był laureatem wielu nagród m.in.: I nagroda na Ogólnopolskim Festiwalu Malarstwa – Sopot 68; I nagroda na wystawie „Przeciw wojnie” – Lublin 1979 i 1987; główna nagroda im. J. Malczewskiego, Salon Zimowy Radom 1980. Jego prace utrzymane w konwencji malarstwa materii wyrażają treści humanistyczne i mają często pesymistyczną wymowę. Ukazywał w nich dramat wydarzeń z czasów II wojny światowej i codzienną, trudną egzystencję człowieka. Specyficzna atmosfera abstrakcyjnych kompozycji budowanych formami geometrycznymi i fakturowo kładzioną farbą, zderzanie się linii z elementami krągłymi czyni sztukę Lisa bardzo emocjonalną. W roku 1996 powstał film Adama Kulika "Kurhany i powroty. Rzecz o życiu i malarstwie Ryszarda Lisa", a w 2003 Biuro Wystaw Artystycznych w Lublinie wydało książkę pt. "Znaki szczególne" w całości poświęconą artyście.