Władysław Bończa-Rutkowski - malarz, autor wiejskich scen rodzajowych. Wiadomości o życiu artysty są dość enigmatyczne. Studiować miał ponoć za granicą, a wróciwszy do kraju zamieszkał na wsi i zajął się gospodarką „na zagonie ojczystym w Dańkowie, w gub. płockiej“. Malował w czasie wolnym od zajęć rolniczych, przy czym „swojskość stanowiła znamienną cechę jego talentu, który nad wszystko ukochał wioskę i lud bratni“. Jego obrazy utrzymane są w konwencji realistycznej. Przedstawiają mieszkańców wsi przy ich codziennych zajęciach na tle nastrojowego mazowieckiego pejzażu, malowanego tak w świetle dziennym, jak i nocą przy poświacie księżyca. Kilka z nich znajduje się w zbiorach muzealnych, m.in. w Muzeum Narodowym w Warszawie ("Krajobraz wiejski nocą", 1891; "Orka", 1892; "Scena przed dworkiem", 1904) i Muzeum Narodowym w Poznaniu ("Rozmawiający chłopi", 1896); kilka pojawiło się w ostatnich latach na rynku antykwarycznym ("Przed burzą", 1899; "Powrót z kościoła", 1902; "Cisza wieczorna", 1903). Mniej znane, a nawet zapomniane, są natomiast dekoracyjne malowidła ścienne w dawnym pałacu Bromirskich w Staroźrebach koło Płocka, które artysta wykonał w latach 1891-1902, a które niszczeją w zamkniętej i popadającej w ruinę budowli. (cytaty za tekstem w „Biesiadzie Literackiej“ 1905, nr 36, s. 199).