Waldemar Krygier (Łódź 6 XI 1928 - Zelów 18 I 2006)ukończył scenografię w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w 1957. Już w czasie studiów współpracował z teatrem studenckim, później przekształconym w Teatr 38, którym kierował do sezonu 1959/60, reżyserując w tym czasie wszystkie 22 premiery, w tym sztuki współczesnych dramaturgów europejskich: Becketta, Adamova i Geneta oraz eksperymentalne inscenizacje tekstów romantycznych. Od 1960 współpracował z Jerzym Grotowskim i jego Teatrem 13 Rzędów i Teatrem Laboratorium w Opolu i we Wrocławiu. Był autorem plakatów i kostiumów do ważnych spektakli tych teatrów, jak "Dziady", "Akropolis", "Tragiczne dzieje doktora Faustusa", "Książę niezłomny" i "Apocalypsis cum figuris". Sam w Teatrze 13 Rzędów wyreżyserował "Idiotę" według Fiodora Dostojewskiego. Jako scenograf współpracował także z wrocławskim Teatrem Współczesnym. W 1970 ukończył studia reżyserskie w moskiewskim Instytucie Sztuki Teatralnej (GITIS). Współpracował z wieloma teatrami polskimi jako reżyser, scenograf i kierownik artystyczny. W latach 1971-1974 był dyrektorem Teatru Ludowego w Nowej Hucie. Nastepnie reżyserował m.in. w Bałtyckim Teatrze w Koszalinie i Teatrze Nowym w Zabrzu. W latach 1979-80 pracował w krakowskim Teatrze STU, kierując Ośrodkiem Pracy Twórczej w Ochodzy. W latach 1982-83 był reżyserem w Teatrze im. J. Szaniawskiego w Płocku, a następnie do 1985 w Teatrze Dramatycznym w Warszawie.