Bertelan (Bartholomäus) Karlovszky – malarz węgierski; początkowo kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych w Budapeszcie, poczym w 1878 wyjechał do Monachium i studiował pod kierunkiem Otto Seitza i Guyli Benczura. Studia kontynuował w Paryżu, gdzie zajął się malarstwem miniaturowych olejnych obrazów, bardzo cenionych, poszukiwanych i podziwianych za niecodzienną precyzję ręki. W tej konwencji namalował, m.in. Martwą naturę z owocami,1887 i - powstałego już po powrocie do kraju - Kawalera z czasów Ludwika XIII, 1897 (obie prace w zbiorach Muzeum w Budapeszcie), Palącego żołnierza (1900) czy Węgierską wieśniaczkę (1908). Artysta był także portrecistą, cenionym za wiernie odtwarzane detale. Malował portrety arystokratów i osobistości życia publicznego, m.in. młodą księżnę Esterházy, ministra hrabiego Andrássy, burmistrza Rózsavölgyi czy aktora Árpáda Ódry w szekspirowskim kostiumie. W roku 1912 otrzymał nagrodę za Portret mężczyzny pokazany na wystawie w Budapeszcie. Był także ilustratorem, współpracownikiem węgierskich czasopism „Magyar Szalon”, „Magyar Geniusz”, „Uj Idok”. Ponadto, przez pewien czas, prowadził w swej budapeszteńskiej pracowni prywatną szkołę malarską.