Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
Portret opisany i reprodukowany w:
- I.Jakimowicz (współpraca A.Żakiewicz), S.I.Witkiewicz 1885-1939, Katalog dzieł malarskich, MNW W-wa 1990, s. 138, nr kat. I. 2029, il. 523 (porównaj też inne portrety Marii Kasprowiczowej: nr kat. I.628, 632, 634, 829, 1316, 1412, 2086 i II 498).
Maria (Marusia) de domo Bunin Kasprowiczowa (1887-1968), trzecia żona poety Jana Kasprowicza, autorka Dzienników (Tom 1-5; wyd. 1931-1935) i wspomnień wydanych pt. Spadające księżyce (2001). Przez lata prowadziła muzeum w domu poety na Harendzie pod Poroninem. To jej poświęcił Kasprowicz piękne strofy w swej Księdze ubogich: Umiłowanie ty moje! / Kształty nieomal dziecięce! Skroń dotąd nie pomarszczona, / Białe, wąziutkie ręce! Marię Kasprowiczową Witkiewicz portretował wielokrotnie; dwa z jej portretów znajdują się na Harendzie, jeden w Muzeum Narodowym w Warszawie, inny w Muzeum Narodowym w Poznaniu, kilka w zbiorach prywatnych. Nasz portret Witkacy określił jako „typ E“, czyli rodzaj zakładający „dowolną interpretację psychologiczną, według intuicji firmy“. Wśród skrótów, które artysta umieścił na obrazie odczytać można, że - „NP“-. nie palił i „NΠ “- nie pił, ale nie czuł się najlepiej z powodu...
Stanisław Ignacy Witkiewicz:
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Warszawa 1885 - Jeziory na Wołyniu 1939) uczył się w domu pod kierunkiem ojca, Stanisława Witkiewicza. W 1903 zdał maturę we Lwowie. W 1904 zaczął podróżować, m.in. do Wiednia, Włoch, Monachium, Paryża, Londynu. W latach 1904-1910 odbywał studia w ASP w Krakowie u prof. Józefa Mehoffera, przerywane okresami nauki u Władysława Ślewińskiego. W 1914 wyjechał z ekspedycją Bronisława Malinowskiego do Australii, stamtąd zaś wprost do Petersburga, gdzie po wybuchu I wojny światowej zaciągnął się do wojska rosyjskiego. W Rosji był świadkiem rewolucji bolszewickiej.
Po powrocie do kraju w 1918 został członkiem grupy „Formiści", z którą wystawiał w latach 1918-1922. W malarstwie tego okresu był najbliższy wcielenia w życie własnej teorii Czystej Formy, sformułowanej w czasie wojny (stosowała się ona również do dramatu). Obok Leona Chwistka był głównym teoretykiem ugrupowania. Po 1924 działał jako jednoosobowa „Firma Portretowa S. I. Witkiewicz’’ wykonująca portrety na zamówienie. Jednocześnie kontynuował twórczość literacką (dramaty, powieści) i filozoficzną, przede wszystkim zaś uprawiał spajającą wszystkie formy jego aktywności, docenioną dopiero u schyłku XX wieku „sztukę życia’’. Popełnił samobójstwo na początku II wojny światowej, nazajutrz po agresji sowieckiej na Polskę.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2009-10-11 | 19 | 15 000 zł | 50 000 zł | N/A PLN USD EUR |
