Roman Owidzki (Ostrowy k. Łodzi 23 X 1912 – Warszawa 12 II 2009) studia rozpoczął w latach 1931-1934 na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie wstąpił na ASP w Warszawie, gdzie w latach 1935-1939 uczył się malarstwa w pracowni prof. Karola Tichego. Uczęszczał też do pracowni Kompozycji Brył i Płaszczyzn prof. Jana Kurzątkowskiego. Podczas II wojny światowej był obrońcą twierdzy Modlin i więźniem oflagu w Murnau. Po wojnie został wykładowcą na ASP w Warszawie, gdzie w roku 1972 otrzymał tytuł profesora. Od tego roku aż do emerytury prowadził nowoutworzoną na Wydziale Malarstwa ASP Pracownię Wiedzy o Działaniach i Strukturach Wizualnych. Pracował też jako scenograf w teatrach, a także ilustrator książek, głównie dla dzieci. Na emeryturę przeszedł w 1983 roku. Działał w Galerii „Krzywe Koło” i corocznie brał udział w organizowanych tam wystawach grupowych. Po roku 1966 związał się z „Galerią Foksal”. W 1965 przebywał we Francji jako stypendysta rządu francuskiego. W połowie lat 50. XX wieku tworzył abstrakcyjne kompozycje, zbudowane ze swobodnych, najczęściej owalnych form obrysowanych grubym konturem. Z czasem wzbogacił fakturę wprowadzając folię metalową, impregnowany papier i masę plastyczną. Tworzył reliefy formowane na różne sposoby. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych, miał też kilka wystaw indywidualnych, m.in. w Museum of Modern Art na Florydzie (1962), Garbowski Galery Londyn (1964), Art Consulting Galeria Warszawa (1999), Galeria Studio Warszawa (2005). Jego prace znajdują się w zbiorach większości polskich muzeów .