Alina Kalczyńska (Mszana Dolna 19 X 1936, mieszka w Mediolanie)studiowała w latach 1953-1959 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1959 ukończyła Katedrę Drzeworytu oraz Katedrę Grafiki Książki, uzyskując dyplom z wyróżnieniem. Początkowo zajmowała się głównie drzeworytem, wykonywała wiele ekslibrisów. Tworzy również w technice linorytu i serigrafii, projektuje i wykonuje książki autorskie i unikatowe artystyczne druki, a nadto maluje, zajmuje się tkaniną, witrażem i szkłem artystycznym. Uczestniczyła w licznych wystawach, m. in. w wielu edycjach Międzynarodowego Biennale, następnie Triennale Grafiki w Krakowie i podobnych przeglądach w kraju i za granicą. Od 1972 jest członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Drzeworytników XYLON. Szczególną rolę w życiu i twórczości artystki odegrały jej związki z Włochami. W 1966 odbyła podróż po Europie, m. in. do Włoch, gdzie przebywała również na stypendiach artystycznych w latach 1969 i 1979 . Od 1980 mieszka i tworzy w Mediolanie rozwijając wraz z mężem, Vannim Scheiwillerem, wielostronną aktywność na polu promowania polskiej sztuki. Jest to przede wszystkim działalność wydawnicza - współpraca z oficynami wydawniczymi Scheiwillera (ilustracje do tomików wierszy Zbigniewa Herberta, Czesława Miłosza, Wisławy Szymborskiej, opracowania graficzne monografii artystów polskich, jak Katarzyna Kobro, Jerzy Panek, Tadeusz Kantor, Bruno Schulz oraz innych poloników, katalogów itp. Również z udziałem męża artystka od 1981 organizuje wystawy sztuki polskiej we Włoszech, zarówno zbiorowe i problemowe, jak indywidualne. W 1994 wraz z mężem Vannim Scheiwillerem otrzymała za tę działalność nagrodę Société Européen de Culture (Stowarzyszenia Kultury Europejskiej). W 1997 artystka otrzymała Dyplom Uznania Ministra Spraw Zagranicznych RP za wybitne zasługi dla kultury polskiej, a w 2000 została laureatką włoskiej nagrody Premio Leonardo (Premio Speciale Polonia) za zacieśnianie więzów kulturalnych między Włochami a Polską.