Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
Dziewczynka z portretu to Anna Zięba, córka Mariana (?) Zięby, sędziego w Hucie Królewskiej, którego portret malował Witkacy już wcześniej, w roku 1933 w ramach swej jednoosobowej „Firmy portretowej”. Szczegółowo opracowany „Regulamin firmy” zakładał malowanie portretów według pięciu podstawowych typów – A, B, C, D, E, dopuszczając możliwość różnych kombinacji i tworzenia typów pochodnych. Na portretach obok sygnatury artysta umieszczał często dodatkowe, skrótowe informacje o zażytych narkotykach i używkach, eksperymentując na sobie ich działanie. Takich „własnych” skrótów artysta stosował wiele, część z nich została rozwiązana, część nadal pozostaje niezrozumiała.
Autorskie adnotacje umieszczone na prezentowanym „Portrecie dziewczynki” wskazują, że Witkacy uznał ten portret za przynależny do „typu E”, czyli kategorii, zakładającej „dowolną interpretację psychologiczną, według intuicji firmy”. Pozostałe zastosowane tu skróty, oznaczają kolejno: - skrót „NP”, że podczas pracy nad portretem artysta powstrzymał się od palenia; - skrót - NΠ”, że nie od pił żadnego alkoholu.
Obszerna dokumentacja dotycząca obrazów i rysunków Stanisława Ignacego Witkiewicza znajduje się w Ośrodku Dokumentacji Twórczości Malarskiej Witkacego w Gabinecie Grafiki i Rysunków Współczesnych Muzeum Narodowego w Warszawie;...
Stanisław Ignacy Witkiewicz:
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Warszawa 1885 - Jeziory na Wołyniu 1939) uczył się w domu pod kierunkiem ojca, Stanisława Witkiewicza. W 1903 zdał maturę we Lwowie. W 1904 zaczął podróżować, m.in. do Wiednia, Włoch, Monachium, Paryża, Londynu. W latach 1904-1910 odbywał studia w ASP w Krakowie u prof. Józefa Mehoffera, przerywane okresami nauki u Władysława Ślewińskiego. W 1914 wyjechał z ekspedycją Bronisława Malinowskiego do Australii, stamtąd zaś wprost do Petersburga, gdzie po wybuchu I wojny światowej zaciągnął się do wojska rosyjskiego. W Rosji był świadkiem rewolucji bolszewickiej.
Po powrocie do kraju w 1918 został członkiem grupy „Formiści", z którą wystawiał w latach 1918-1922. W malarstwie tego okresu był najbliższy wcielenia w życie własnej teorii Czystej Formy, sformułowanej w czasie wojny (stosowała się ona również do dramatu). Obok Leona Chwistka był głównym teoretykiem ugrupowania. Po 1924 działał jako jednoosobowa „Firma Portretowa S. I. Witkiewicz’’ wykonująca portrety na zamówienie. Jednocześnie kontynuował twórczość literacką (dramaty, powieści) i filozoficzną, przede wszystkim zaś uprawiał spajającą wszystkie formy jego aktywności, docenioną dopiero u schyłku XX wieku „sztukę życia’’. Popełnił samobójstwo na początku II wojny światowej, nazajutrz po agresji sowieckiej na Polskę.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2010-06-13 | 90 | 14 000 zł | 16 000 zł | N/A PLN USD EUR |
