Adam Muszka (Piotrków Trybunalski 4 III 1914 - I 2005)pochodził z tradycyjnej rodziny żydowskiej, jego dziadkiem był słynny kantor piotrkowski Akiva Muszka-Ofter, kantorem był też jego ojciec. Adam Muszka uczył się w chederze, a następnie w Warszawie w szkole handlowej, jednocześnie studiując w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa (1937-1938). Wojnę przeżył w Taszkiencie. Po powrocie do kraju podjął pracę i udział w życiu artystycznym. Osiadł w Łodzi. W 1955 wstąpił do ZPAP. Obok malarstwa i rysunku projektował plakaty, tworzył kompozycje ścienne, jest również autorem pomnika upamiętniającego 200 tysięcy ofiar łódzkiego getta na cmentarzu żydowskim przy ul. Brackiej w Łodzi (1956). Uczestniczył w wystawie malarstwa z cyklu "Polskie dzieło plastyczne w XV-lecie PRL", Warszawa 1961 i w wielu innych wystawach, m. in. w Londynie, Paryżu, Nowym Jorku, Tel-Avivie. W latach 60. wyemigrował do Francji. Podejmował głównie tematy żydowskie - typy, widoki miejskie, sceny rodzajowe - nazywany był "polskim Chagallem". Jego prace znajdują się m. in. w Muzeum Narodowym w Warszawie, Muzeum Narodowym we Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Żydowskim Instytucie Historycznym w Warszawie, Archiwum Emigracji w Muzeum Uniwersyteckim w Toruniu i w wielu kolekcjach prywatnych.