Ojciec Hansa Bellmera (1902 Katowice - 1975 Paryż) chciał, by syn kontynuował rodzinną tradycję i został inżynierem. W 1924 roku artysta jednak opuścił berlińską Wyższą Szkołę Techniczną i rozpoczął działalność artystyczną. Współpracował z Otto Dixem i Georgiem Groszem. Apogeum jego kariery przypada na lata 30., kiedy to stworzył "Lalkę" – "idealny obiekt swoich snów, a jednocześnie protest w imieniu dzieciństwa przeciwko sztywnemu światu dorosłych". Po dojściu do władzy hitlerowców, którzy uważali go za artystę "zdegenerowanego" uciekł do Paryża (1935), gdzie przyłączył się do grupy surrealistów (Arp, Ernst, Duchamp, Man Ray). Zmarł w Paryżu w 1975 roku.